پرستاری از بیماران آرتریت

آرتریت روماتوئید یا التهاب مفصل مزمن یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به اشتباه به سلول‌های خودش – در مفاصل – حمله می‌کند. کمبود کلسیم، اهن و پروتئین هم می تواند منجر به بروز این بیماری می گردد. این بیماری هر کدام از مفاصل بدن مانند: شانه، آرنج، ران، زانو و مچ دست را می تواند به طور قرینه در گیر کند. درگیری مفاصل با علائمی مانند: التهاب، تورم، سفتی و خشکی صبح گاهی و درد دائمی یا گاه به گاه همراه است. البته علائم روانی مانند: اضطراب، افسردگی یا حساسیت بیش از حد نیز ممکن است در بیماران بروز نماید. حتی ممکن است بیماران نشانه هایی از درگیری چشمی، دانه های پوستی، یا سایر دستگاه ها مانند: شش ها، قلب، خون و اعصاب را داشته باشند. این بیماری ممکن است با علائم حرکتی مانند: لنگیدن هنگام راه رفتن نیز همراه باشد. علامت شایع دیگر تب است که ناگهان اوج می گیرد اما به سرعت فروکش می کند.

 علائم اصلی بیماری آرتریت

1-کاهش انعطاف پذیری.

2-آتروفی یا تحلیل عضلانی.

3-کاهش درت عضلانی.

4-افت عملکرد سیستم قلبی –عروقی.

چهار اصل مهم برای مراقبت از بیمار آرتریت

-درک درست و کامل از بیماری

-ارتباط موثر با بیمار

-درمان توسط دارو

-ارائه مشاوره

انواع آتریت:

-روماتوئید آتریت

-آتریت پسوریاتیک 

تشخیص های پرستاری:

درد مزمن.

عدم تحمل فعالیت.

اختلال تصویر از بدن.

وظایف پرستار:

به بیمار در گذاشتن اسپلینت مفصل مبتلا کمک شود.

وزن کاهش داده شود تا فشار برمفصل مبتلا کاهش یابد.

اهمیت خواب کامل شبانه برای بیمار شرح داده شود.

از سرما پرهیز شود.

استرس کاهش یابد.

مراقبتهای پرستاری:

استراحت دادن به مفصل مبتلا.

انجام ورزش بعد از کاهش درد.

مصرف مایعات.

مصرف پروتئین و کالری.

درمان آرتریت:

هدف از درمان آرتریت روماتوئید کاهش التهاب در مفاصل ، تخفیف درد و به حداقل رساندن هر گونه ناتوانایی ناشی از درد،آسیب و تغییر شکل مفاصل و همچنین کاهش سرعت روند آسیب به مفاصل یا پیشگیری از آن است.در حال حاضر هیچگونه درمان قطعی برای این عارضه موجود نیست.

مبتلایان به این عارضه با کمک کار  درمانگر و فیزیوتراپ میتوانند نحوه مراقبت و حفاظت از مفصلشان را بیاموزند. با توجه به درجه آسیب وارده به مفاصل ،ممکن است عمل جراحی نیز انجام شود.

اعم وظایف پرستاری:

-درد در ارتباط با التهاب و تورم.

-اختلال در حرکت جسمی مرتبط با درد،استفاده از وسایل بیحرکت کننده ومحدودیت تحمل وزن.

-خطر گسترش عفونت:تشکیل آبسه های استخوانی.

-کمبود آگاهی دربارهی رژیم درمانی.